Zimsko računanje vremena ove godine počinje u nedjelju 29. oktobra, pomjeranjem kazaljki na satovima za jedan sat unazad.
Sa 3.00 sata, satovi će biti vraćeni na 2.00.
Sistem je to koji se ponavlja svake godine uoči dolaska zimskih dana, posljednje nedjelje u oktobru. Ove je godine to 29. oktobar, i tada se nakon ljetne promjene, vraćamo na „prirodno“, zimsko računanje vremena.
Pomjeranje vremena se uglavnom obavlja u noći između subote i nedjelje, da ne bi izazvalo veće probleme za radno stanovništvo.
Prelazak na ljetno i zimsko računanje vremena prvi put je zabilježen 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope radi uštede energije, jer se period dnevnog svjetla sa ranih jutarnjih časova “premiješta” na večernje. Ljetno računanje vremena u bivšoj Jugoslaviji uvedeno je 27. marta 1983. Od 2002. godine Evropska unija, kao i ostale zemlje u Evropi odredile su da početak ljetnog računanja vremena počinje posljednje nedjelje u martu i završava posljednje nedjelje u oktobru.
Pomjeranje kazaljki uvedeno je uz obrazloženje da se time “produžava” dan, omogućava ušteda u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim. Pojedini astronomi su protiv vještačkog “produženja” dana, jer smatraju da prirodu ne treba “mučiti”, makar se to pravdalo i ekonomskom računicom.
Ljetno računanje vremena je u posljednje vrijeme došlo pod udar kritike, s obzirom na povećano korištenje klima-uređaja u ljetnim mjesecima, poremećaje spavanja, povećan broj saobraćajnih nesreća kao i velike troškove stalnog podsjećanja javnosti na to da se mora prilagoditi promjeni.
Tako ga je Kina ukinula 1991. godine, Rusija 2011, a Turska ove godine – tako da u skoro cijelom svijetu s izuzetkom država na području Evrope i NAFTA ekonomskog saveza gotovo nitko ne vrši promjenu s ljetnog na zimsko vrijeme i obratno.
